افسردگی از احساسات فراتر می‌رود و عدم درمان آن می‌تواند باعث انواع تغییرات فیزیکی بر بدن شما گردد. مغز یکی از مناطق آسیب پذیر در دوران افسردگی خواهد بود. مطالعات نشان داده افسردگی که سال‌ها درمان نشده باشد منجر به سطوحی از نورودژنراتیو التهاب مغز خواهد شد. دریافت کمک برای درمان افسردگی بسیار مهم است و نباید در مورد آن کوتاهی نمود. 


یافته‌ها از تاثیرات افسردگی بر مغز 

تداوم افسردگی و عدم درمان آن در طولانی مدت بر مغز تاثیرات مختلفی می‌گذارد. علاوه بر تغییر فیزیکی، بر نحوه تفکر، احساس و عمل فرد نیز تاثیر خواهد گذاشت. کارشناسان بر این باورند که ژنتیک، استرس و التهاب در به وجود آمدن این عوارض نقش دارند. 

 

به مرور زمان میزان آسیب به مغز افزایش خواهد یافت. درمان زودهنگام افسردگی می‌تواند به شما کمک کند تا مانع از گسترش این تغییرات شوید و حتی آن‌ها را کاهش دهید. افسردگی که سال‌ها درمان نشده باشد ممکن است منجر به نوردنژاتیو (neurodegenerative) التهاب مغز شود؛ این موضوع در یک مطالعه تغییرات بیولوژیکی پایدار در مغز افرادی که بیش از یک دهه از افسردگی رنج می‌برند، نشان داده شد. 

 

یافته‌های این مطالعه در ابتدا ارتباط بین التهاب مغز و افسردگی را شناسایی کرده است. در مرحله بعدی تحقیقات، تغییر قدرت تفکر و ارتباط آن با درمان افسردگی مورد مطالعه و مشاهده قرار گرفت. شواهد نشان داد که به طور فزاینده‌ای این احتمال وجود دارد که افسردگی علاوه بر ایجاد یک اختلال بیولوژیکی، باعث شکل گیری مشکلاتی شود که به درمانی متفاوت از آنچه امروز در دسترس وجود دارد، نیاز خواهد داشت. 

 

این مطالعه نسبتا کوچک، متشکل از 80 شرکت کننده بود. 25 نفر از آن‌ها دچار افسردگی بودند که بیش از 10 سال درمان نشده بود، 25 نفر کمتر از 10 سال و 30 نفر که مشخص نشد بود که آیا به افسردگی دچار هستند یا خیر. همه آن‌ها با اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (اسکن PET) برای یافتن نوع خاصی از پروتیئن که ناشی از پاسخ التهابی مغز به آسیب یا بیماری است، ارزیابی شدند.

 

در سر تا سر بدن، از جمله مغز، مقدار قابل توجهی التهاب وجود دارد تا در مقابل بیماری از ما محافظت کرده و در ترمیم بدن کمک کند. امّا التهاب بیش از حد منجر به بیماری‌های مزمن، از جمله بیماری قلبی و بیماری‌های بالقوه تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون خواهد شد. وجود چنین نتایجی، اهمیت درمان افسردگی را نشان می‌دهد. 

 

این یافته‌ها در یک مطالعه که در سال 2016 منتشر شد، نقش مهمی داشت. این مطالعه، بیماران مبتلا به افسردگی با سطح بالاتری از پروتئین واکنش گر (CRP) و التهاب را مورد بررسی قرار داد. پس از بررسی چندین شاخص، میزان CRP در افراد مبتلا به افسردگی 30 درصد بیشتر از افراد بدون افسردگی، برآورد شد.

تاثیر افسردگی بر اندازه مغز 

درمان به موقع افسردگی، کمک می‌کند تا برخی مشکلات را کاهش دهید؛ از جمله تغییرات بر اندازه مغز. بحث‌هایی در مورد اینکه کدام مناطق مغز بیشتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند وجود دارد. شواهد نشان می‌دهد که چندین قسمت از مغز در فردی که به افسردگی مبتلا شده، کوچک می‌شوند. به طور خاص، این مناطق حجم ماده خاکستری (GMV) خود را از دست می‌دهند. به نظر می‌رسد که افرادی که به طور متداوم افسرده هستند یا علائم جدی‌تری دارند، میزان GMV بیشتری را از دست خواهند داد.

مطالعات نشان می‌دهد که افسردگی قادر است ماده خاکستری را در این مناطق کاهش دهد:

 

1. هیپوکامپس (Hippocampus) : آن قسمت از مغز که در یادگیری و حافظه نقش مهمی دارد. این منطقه به بخش‌هایی از مغز شما متصل است که احساسات را کنترل می‌کنند و به هورمون‌های استرس پاسخ می‌دهند؛ به همین سبب، در برابر افسردگی آسیب پذیر است. 

 

2. قشر جلوی مغز (Prefrontal cortex) : این ناحیه از مغز در سطوح بالاتر در زمینه تفکر و برنامه ریزی نقش دارد. 

مطالعات دیگر شواهدی را ارائه داده اند که بخش‌های زیر نیز در هنگام افسردگی کوچک‌تر می‌شوند: 

• تالاموس (Thalamus)

• هسته دم دار (Caudate nucleus)

• اینسولا (Insula) 

 

نتایج به دست آمده از تاثیرات افسردگی بر آمیگدال (amygdala) متفاوت بوده است؛ این ناحیه مرکز ترس شماست. برخی مطالعات به کوچک‌تر شدن آن اشاره می‌کنند؛ برخی دیگر امّا شواهدی ارائه داده‌اند که GMV در این بخش افزایش می‌یابد. هر چه افسردگی شدیدتر باشد، میزان GMV در ناحیه بالاتر خواهد بود. 

 

اگر افسردگی را درمان نکنیم، چه می‌شود؟

وقتی مناطق گفته شده به درستی کار نکنند، ممکن است علائم زیر را داشته باشید: 

• مشکلات حافظه

• مشکل در تفکر واضح

• احساس گناه یا ناامیدی

• بدون انگیزه بودن

• مشکلات خواب یا اشتها

• اضطراب

• همچنین ممکن است به آرامی حرکت یا صحبت کنید با به احساسات منفی، بیش از حد واکنش نشان دهید. 

 

ارتباط افسردگی و التهاب مغز 

در زمینه التهاب مغز و تحقیقات انجام شده بر آن صحبت کردیم؛ در افرادی که به مدت 10 سال یا بیشتر به اختلال افسردگی شدید درمان نشده مبتلا بوده اند، این موارد دیده شده است: 

• آسیب رساندن یا کشتن سلول‌های مغز.

• مغز از رشد سلول‌های جدید مغزی جلوگیری می‌کند.

• در قوه تفکر، مشکلات ایجاد خواهد کرد.

• تسریع پیری مغز را به همراه دارد. 

 

آیا این تغییرات دائمی هستند؟

افسردگی مداوم احتمالا باعث تغییرات طولانی مدت در مغز، به ویژه در هیپوکامپ خواهد شد. به همین دلیل، درمان افسردگی در برخی افراد سخت‌تر است. این امید وجود دارد که درمان‌های فعلی یا جدید ممکن است بتوانند به معکوس کردن این تغییرات کمک کند؛ به همین سبب، بهتر است به موقع برای درمان افسردگی اقدام نمایید. 

 

در درمان افسردگی، داروهای ضد افسردگی به کنترل استرس و احساسات کمک می‌کنند. همچنین، می‌توانند باعث کاهش التهاب شوند. در بخش دیگر، رفتار درمانی شناختی (CBT) استفاده می‌شود تا باعث تقویت عصبی گردد. 

 

 

در صورت ابتلا به افسردگی، چگونه کمک بگیریم؟!

در صورت داشتن علائم، نسبت به درمان افسردگی اقدام نمایید. پزشکان با بررسی شرایط شما، درمانی مناسب را پیش خواهند گرفت. ممکن است در طول درمان افسردگی لازم باشد سبک زندگی خود را تغییر دهید، دارو مصرف کنید یا با یک متخصص سلامت روان در ارتباط قرار گیرید. برخی افراد از هر سه مورد گفته شده، استفاده می‌کنند. 

 

برخی از روش‌های درمان افسردگی عبارتند از:

• گفتار درمانی 

• داروهای ضد افسردگی 

• استفاده کوتاه مدت از کتامین

• تحریک مغز

• ورزش

• استفاده از رژیم غذایی سالم

از علائم جدی افسردگی، خودکشی است. اگر به صدمه زدن به خود فکر می‌کنید، فورا با پزشک تماس بگیرید. روانپزشکان همیشه آماده کمک به شما هستند و در هر زمان می‌توانید یاری آن‌ها را بجویید.